Bu çalışmada, çocukların anlama ve anlatma becerilerini geliştirerek onları düşünen ve duyarlı bireyler durumuna getirmek için Türkçe öğretiminde kullanılan yapıtların her yönüyle çocuğa göre olması gerektiği üzerinde durulmuştur. Bir yapıtın çocuğa göre olabilmesi için de öncelikle çocuk gerçekliğinin, yazınsal ölçütlerin ve sanatçı duyarlığının o yapıtın içerik, tasarım ve eğitsel özelliklerine yansıması gerekmektedir. Türkçe öğretimi ortamlarında, çocuğun gelişimsel düzeyine uygun, sanatçı duyarlığının yansıdığı yazınsal nitelikli metinlerin öncelenmesi, çocukların okuma kültürü sürecinde yer alarak duygu ve düşüncelerini doğru, açık, etkili ve estetik bir biçimde ifade etmelerine, Türkçenin yaratıcı anlatım olanaklarını sezinleyebilmelerine, sözcük dağarcıklarını geliştirebilmelerine, düş kurma ve üst düzey düşünme sorumluluğu alabilmelerine katkı sağlayabilir. Bu anlayış, çocuk ile kitap arasındaki ilişkiyi geliştirerek Türkçe öğretiminin niteliğini olumlu yönde etkileyebilir. Bu yönüyle, Türkçe öğretiminde kullanılan ders kitapları ve okuma seçkilerinin (100 Temel Eser), nitelikli birer öğretim aracı olarak kullanılabilmesi için çocuğa görelik ilkeleri bakımından sorgulanması gerekmektedir. Bu durum, Türkçe öğretiminde hem metin sorununa çözüm olabileceği gibi hem de ders kitaplarının niteliğini geliştirebilir. Çocuğa göre metinlerin Türkçe öğretmenleri tarafından tanınarak etkili okuma stratejileriyle derslerde kullanılması da Türkçe öğretiminin veriminin istenilen düzeye gelmesini katkı sağlayabilir. Bütün bu yönleriyle, çocuğun gelişimsel düzeyine uygun sanatçı duyarlığıyla hazırlanmış yazınsal nitelikli çocuk edebiyatı yapıtlarının Türkçe öğretiminde başat bir uyaranı olarak yer alması gerekmektedir.
Key words: Türkçe Öğretimi, Çocuğa Görelik, Edebiyat Yapıtları, Türkçe Ders Kitapları, 100 Temel Eser, Türkçe Öğretmeni
|
