Araştırmada yedi, dokuz ve on yaş grubu sığınmacı çocukların mutluluk temalı çizimlerine yansıyan simgelerini belirlemek ve bu simgeleri sosyo-psikolojik bir bakış açısı ile değerlendirmek amaçlanmıştır. Araştırma nitel araştırma modelinde fenomenolojik desen olarak tasarlanmıştır. Çalışma grubunu, bir merkez ilçede ilkokula devam eden 11 sığınmacı çocuk oluşturmuştur. Araştırmanın veri toplama araçları çocukların resimleri ve bu resimlere ilişkin çocuklarla yapılan görüşme kayıtları ve katılımcı gözlemci notlarından oluşmuştur. Elde edilen veriler içerik analizi tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda çocukların resimlerinde bulunan büyük nesnelerin (evler, elma, elma ağaçları, merdiven, bahçe) çocukların geçmişte yaşadıkları mekânların göstergeleri olduğu belirlenmiştir. Dolayısıyla bu unsurlar çocukların geçmişe özleminin ve o döneme ilişkin mutluluğun simgeleri olarak değerlendirilmiştir. Öte yandan bu büyük objeler ile birlikte eksik uzuvlu küçük insan figürleri, silik çizimler, güneşten uzakta çizilen objeler, zıt objeler (güneş, koyu bulutlar) ve zıt renkler çocukların özlemle birlikte karamsar, kaygılı ve güvensizlik hisleri içerisinde karmaşık duygular yaşadıklarını göstermektedir. Sığınmacı çocukların akranlarıyla iletişimini ve vatandaşlığa entegrasyonunu hızlandıracak okul içi ve dışı sosyal aktivitelerin düzenlenmesinin ve bu etkinliklere katılımının teşvik edilmesinin onları daha mutlu edeceği ve topluma uyumunu kolaylaştıracağı düşünülmektedir. Unutulmamalıdır ki, bugünün mutlu çocukları yarına dair barışçıl bir dünyanın umudu olacaktır.
Key words: Sığınmacı Çocuklar, Çocuk Resimleri, İlkokul
|
